|
Aanstaande zondag
Aanstaande zondag
Alle komende kerkdiensten zijn live stream te volgen via Kerkdienstgemist
https://kerkdienstgemist.nl/stations/1088/events
Erediensten
Vooraf
Als u lijfelijk deelneemt aan de dienst, is het dringend gewenst om bij het binnenkomen in de kerk een mondkapje op te doen. Zoals waarschijnlijk bekend moet u zich van tevoren opgeven. We moeten op het moment van schrijven ons houden aan het maximum van 30 mensen. Het mondkapje kunt u op uw plaats eventueel weer af doen. Uw jas kunt u het beste over uw stoel hangen. Er is uiteraard ook desinfecterende gel. En volgt u aub ook de aanwijzingen binnen op. Houd zoveel mogelijk afstand.
Zondag 6 december: 2e zondag van Advent. De lezingen zijn Jesaja 40:1-11 en Johannes 1:19-28.
Eerste advent- liturgisch bloemstuk
We zien in de schikking vier kaarsen die met ons mee gaan op weg naar Kerst.
Bij de stronk zien we een tak van een vijgenboom.
De vijgentak staat voor het Goede Leven dat in aantocht is. Niet alleen in de toekomst , maar ook nu al.
De eerste kaars laat een stukje Licht zien.
-------------------
Wilt u een preek nog eens rustig nalezen, dan kan dat.
Op deze pagina "Preken uitgelicht" treft u ze aan.
--------------------
Adieu
Ik begon met woorden van Ramses Shaffy: We zullen doorgaan. En dat doen we natuurlijk gewoon. Maar sinds de datum waarop ik pensioengerechtigd was (17 november), ben ik op verzoek nog even doorgegaan. Maar aan het eind van de maand december stopt het dan echt.
Ook dan houdt het leven natuurlijk niet op en zullen we elkaar hopelijk nog veel ontmoeten. Liefst ook “van aangezicht tot aangezicht”, als ook alle coronaperikelen eens achter de rug zijn. Maar voor allerlei werkzaamheden zult u toch bij anderen moeten aankloppen.
Ik hoop volgend jaar en als men dat op prijs stelt, mogelijk nog wel daarna zo af en toe voor te gaan in diensten, en een huwelijk dat door corona al een paar keer opgeschoven is, hoop ik ook nog te doen. Maar voor alle andere dingen moet u toch echt bij een opvolger of vervanger zijn.
Maar kunt u dan niet in dit geval… Dat lijkt me niet goed, ook voor eventuele opvolgers. Best spannend hoe dat proces zal verlopen, nu de wijken druk in gesprek zijn over de toekomst. Maar we geloven dat God zelf met ons mee wil blijven trekken.
Ik dank u voor al die jaren dat we zo samen mochten optrekken. Het ga u allen goed. Om het wat plechtig te zeggen, zoals het kopje hierboven het al aangeeft: Gode bevolen.
Of om het met het laatste couplet van Lied 416 te zeggen:
Ga met God en Hij zal met je zijn,
Tot wij weer elkaar ontmoeten,
In zijn naam elkaar begroeten.
Ga met God en Hij zal met je zijn.
Met hartelijke groet, Dick van Bart
-------------------
Zondag 29 november: 1e zondag van Advent. Deze dienst stond eerst gepland als mijn afscheidsdienst. We hebben besloten dat vooralsnog maar niet op die manier door te laten gaan. Zoals u waarschijnlijk weet ga ik toch al door tot 1 januari. Als de tijden weer in positieve zin veranderen is er daarna vast nog wel een gelegenheid voor een afscheidsdienst waarin weer iedereen in de kerk kan zijn. En als dat binnen afzienbare termijn niet het geval kan zijn, dan is dat helaas zo. Er zijn ergere dingen. Er zijn velen die werkelijk lijden onder corona.
1e Advent gaat uiteraard wel door. De lezingen getuigen ook van die verwachting van de Heer en het geloof dat zijn goedheid niet ophoudt: Jesaja 63:19b-64:8 en Marcus 13:24-37.
-------------------
Zondag 22 november: Laatste zondag van het kerkelijk jaar. Voorgangers: Tieska Knotter en Dick van Bart
We gedenken de gemeenteleden die ons in het afgelopen kerkelijk jaar ontvallen zijn. U heeft er hopelijk begrip voor dat we alleen de nabestaanden kunnen uitnodigen, omdat dan waarschijnlijk al het maximum aantal kerkgangers bereikt zal zijn. Er wordt bij het noemen van iedere naam een lichtje aangestoken en een roos in de vaas gezet. In dit geval doen de voorgangers dat en ook de lichtjes op de tafels laten we nu achterwege.
We steken daar 1 extra kaars voor aan, waarbij iedere aan zijn of haar geliefde(n) kan denken, die kort- of langer geleden overleden is.
De lezingen zijn: Deuteronomium 34 in de bewerking van Nico ter Linden en 1 Korintiërs 13: Geloof, hoop en liefde…
Na de zegen kunnen de nabestaanden het kruisje in ontvangst nemen. We vragen ieder dat op gepaste afstand van anderen te doen.
Er zal koffiedrinken zijn vooraf, maar de voorgangers en ouderlingen zullen niet zoals in andere jaren met de mensen in gesprek gaan. Het is u duidelijk waarom.
Liturgisch bloemstuk
Op deze eeuwigheidzondag staan we stil bij gemeenteleden en anderen uit onze eigen kring die in het afgelopen jaar zijn overleden.
Naast de ons zo vertrouwde letter Beth als teken van een veilig huis zien we een schikking met witte bloemen waarin we gras hebben verwerkt.
Het gras verwijst naar de vergankelijkheid van al het leven.
De brandende kaars is het teken van het Licht dat bij ons is.
We zien dat ook terug in de lichtjes op het doopvont die aangestoken worden
bij het noemen van de namen.
Om de lichtjes heen liggen de kruisjes die na de dienst uitgereikt worden samen met een witte roos.
De klimop die verwerkt is staat symbool voor trouw en eeuwig leven en houdt de herinnering vast aan onze dierbaren.
Tussen de kruisjes ligt een rode draad als teken van verbondenheid.
 
Corona
Op de site van de Raad van kerken lees ik:
We hoeven niet bang te zijn. Ook als de stormen van het leven over ons heen komen, blijft God bij ons. De opdracht is om Kerk te zijn zoals Jezus die wil. Dit is de kern van de meditatieve bijdrage van de trappistenmonnik-bisschop Lode van Hecke in de bundel Kerk in tijden van corona van uitgeverij Adveniat. Die positieve toon van hoop en bemoediging kenmerkt de hele bundel. Uitgever en programmamaker Leo Fijen nam het initiatief tot dit boek.
Als u meer daarover wilt lezen, vindt u het onder:
https://www.raadvankerken.nl/nieuws/2020/08/bemoediging-in-tijden-van-corona/
Hartelijke groet en blijf hopelijk gezond en beterschap voor de mensen die inmiddels wel getroffen zijn door het coronavirus (en andere dingen natuurlijk)
Dick van Bart
Een hart onder de riem steken
Ik heb deze uitdrukking altijd wat vreemd gevonden. De omgekeerde uitdrukking komt ook voor, maar die vind ik nog vreemder: Een riem onder het hart steken. Je riem zit toch meestal een stuk lager dan je hart?
Maar deze uitdrukking schijnt uit het soldatenleven te komen. Een soldaat droeg zijn riem schuin over zijn borst. En hart betekent hier dan zoiets als:moed.. Iemand moed inspreken.in bange tijden. Ik zou zelf deze tijd, zoals soms gebeurt, niet als oorlog willen zien. Dat lijkt me nog veel erger. Maar elkaar een beetje moed inspreken in deze tijden, lijkt me heel goed. Bij deze.
Dick van Bart
Corona - eerder
Corona duurt maar voort. 2e en 3e golven. En in het geloof lijkt het alleen maar eb.
Is dat zo? We zien des te meer mensen online verbonden met de diensten en zelfs de collectes zijn meer dan gewoon.
Dus blijkbaar bieden penibele tijden toch ook nieuwe kansen voor het geloof.
Hoe dan ook. Ter bemoediging eerst maar eens een eigentijds gedichtje.
#Psalm23
De Heer is mijn helpdesk
ik zoek hem in de cloud
mijn vertrouwen wordt geüpdatet
als hackers mijn beeld op zwart gooien
dan maakt Hij mij vrij
reset mijn leven
alles onder ctrl.
Groet
Zo blijven het vreemde tijden. Bij schrijven komt er al weer een beperkt aantal mensen in de kerk. Dat is leuker dan helemaal tegen lege stoelen aankijken, maar we zien natuurlijk zeer uit naar het moment dat we elkaar weer zonder beperkingen kunnen ontmoeten. Je merkt dat iedereen behoorlijk coronamoe wordt, en de weerstand tegen maatregelen zie je toenemen. Toch zullen we het moeten volhouden, tot het echt niet meer nodig is. De ernst van de ziekte en de eventuele gevolgen daarvan zijn zeker niet te onderschatten.
Met hartelijke groet,
Dick van Bart
--------------------------
Pastorale uren
De pastorale uren zullen dit kalenderjaar nog helaas geen doorgang vinden. Daarna wordt gekeken of dat al weer verantwoord is.
--------------------------
NOACH JONG
De jongeren van NOACH-jong zijn druk bezig met het thema:
We maken er een zooitje van.
De aarde wordt uitgeput. Het milieu wordt vervuild. Wat moeten we daar allemaal mee? Maar het wordt straks toch gelukkig ook weer Advent. Een tijd van hoop en verwachting die uitloopt op de geboorte van het Christuskind.
Zij hebben dan ook de mooie vondst bedacht: Van zwijnenstal naar Kerststal.
Wat kunnen wij zelf betekenen om van deze aarde een mooiere plek te maken?
Soms zijn dat hele simpele dingen. Je gooit natuurlijk geen afval op straat, maar als iedereen iedere dag één stukje zwerfafval opraapt, moet je eens zien dat het al een stuk opgeruimder wordt. Gewoon doen. En als anderen het zien, schaam je niet, maar raap in dat geval als voorbeeld twee stukjes op!
Op verschillende zondagen in deze tijd zullen zij in de diensten hier iets over komen vertellen. We zijn benieuwd!
| 
Hier gaat u naar de facebook pagina van NOACH
